Yıldızların oluşumları ve oluşum süreçleri tam olarak anlaşılmasada,günümüzde yapılan yıldızların gözlemi ve kuramsal hesaplamaları,yıldız oluşumunu anlayabilmemiz için bize yardımcı olmaktadır.
Yıldızlar gökadalrdaki moleküler bulutların yoğunluk bakımından yüksek olan yerlerinin çökmesiyle oluşmaktadır.Bu bölgelerdeki moleküllerin çarpışması sonucu hareket enerjilerinin bir kısmı moleküllerin içsel enerjilerine aktarılır.Bu durumda uyarılmış olan moleküller temel enerji seviyelerine geri dönerken sahip olduğu içsel enerjiden bir kısmını kızılötesi ışık olarak etrafa yayar.
Enerjinin elektromayetik dalgalarla moleküler bulutun dışına taşınmasıyla ,yoğunluğu yüksek olan bölgenin sıcaklığı düşer.
Moleküler kendi iç basıncının,kütlesinin çekiminin dengede tutamamasıyla:bulut çökmeye başlar.Zamanla yoğunluk artınca da ışığın dışarıya kaçması zorlaşır.Çünkü;ışığın büyük orandaki kısmı moleküller tarafından soğutulur.Böylecede bulutların iç kısmındaki sıcaklık artmaya başlar.En sıcak bölge olan merkezin sıcaklığı 2000 Kelvin i aştığı zaman hidrojen molekülleri ortamlarına ayrışmaya başlar.Bundan sonrada hidrojen ve helyum atomları iyonlaşır.Bu şekilde gerçekleşen ısınma aşaması bulutun iç basıncını kendi kütleçekimini dengede tutana kadar devam eder.Bunun sonucunda da bir ön yıldız oluşur.Oluşan bu ön yıldız zamanla ışıma yoluyla enerjisini kaybederek küçülür ve ısınmaya devam eder.
Merkezin sıcaklığı belli bir seviyenin üzerine çıktığı zaman çekirdek tepkimeleri gerçekleşmeye başlar ve nihayetinde yıldız oluşur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder